توسعه و تقویت همکاری در زمینه محصولات غذایی و صنایع وابسته اعم از؛ نوشیدنی، شیرینی و شوکولات، محصولات پروتئینی حیوانی و گیاهی
ایران با تاریخ طولانی خود در کشاورزی و تولید محصولات غذایی، دارای تجارب عملی و قابلیت های بسیاری در این زمینه است. در زیر به برخی از تجارب و توانمندی های ایران در زمینه تولید محصولات غذایی و صنایع وابسته اشاره می کنیم:
الف – صنعت نوشیدنی: ایران با دارا بودن آب و هوای متنوع و آب زیرزمینی غنی، به تولید انواع نوشیدنی هایی مانند آبمیوه، آبمیوه طبیعی، شربت ها و نوشیدنی های گیاهی مختلف از جمله شربت های روغن دانه ها از جمله آفتابگردان، کنجد و همچنین نوشیدنی های سنتی مانند آب هندوانه و آب لیمو تولید می کند. به عنوان مثال؛ تولید انواع نوشیدنی‌های غیرالکلی مانند انواع آبمیوه‌ها، نوشابه‌ها، دوغ، شربت‌ها و شیرهای معدنی.
ب – صنعت شیرینی و شوکولات: صنعت شیرینی پزی در ایران با تاریخی بسیار قدیمی به عنوان یکی از صنایع مهم و پردرآمد کشور شناخته می شود. همچنین، صنعت شوکولات نیز در ایران در حال رشد است و تولید کنندگان ایرانی با کیفیت بالا در سطح بین المللی محصولات متنوعی از شوکولات های مختلف را به بازار عرضه می کنند.
پ – صنعت تولید و فرآوری محصولات پروتئینی حیوانی و گیاهی: صنعت دام و طیور در ایران به عنوان یکی از صنایع مهم و استراتژیک شناخته می شود. ایران تولیدات بسیاری در زمینه گوشت قرمز، گوشت مرغ، ماهی و شیلات، لبنیات و تخم مرغ دارد. همچنین، ایران تولید کننده محصولات گیاهی مانند حبوبات، غلات، روغن های گیاهی، میوه ها و سبزیجات است. زیر بخش های این صنعت شامل موارد زیر است:
- تولید انواع فرآورده‌های لبنی مانند انواع پنیر، ماست، خامه و دوغ
- تولید گوشت قرمز، مرغ، تخم‌مرغ و فرآورده‌های دریایی
- تولید روغن‌های گیاهی مانند روغن آفتابگردان، ذرت، سویا و کلزا
- تولید انواع صنایع غذایی فرآوری شده مانند کنسروجات، سس‌ها و چاشنی‌ها
- تولید انواع محصولات پروتئین گیاهی مانند سویا، عدس و نخود
این تجارب عملی و توانمندی های ایران در زمینه تولید محصولات غذایی و صنایع وابسته، ایران را به یک کشور مناسب برای تولید و صادرات این محصولات تبدیل کرده است. بنابراین با توجه به تنوع آب و هوایی و مزیت نسبی تولیدات کشاورزی، ایران ظرفیت بالایی برای تبدیل شدن به قطب منطقه‌ای در حوزه صنایع غذایی دارد.
لذا توسعه و تقویت همکاری ایران وکوبا در زمینه محصولات غذایی و صنایع وابسته می تواند به توسعه صنعت غذایی و افزایش کیفیت محصولات در دو کشور کمک کند. در ادامه، چندین راهبرد برای توسعه این همکاری می توان مد نظر قرار داد:
- تبادل تجاری و تجربیات: ایران و کوبا می توانند محصولات غذایی خود را به یکدیگر صادر کنند و در عین حال تجربیات خود را در زمینه تولید و فرآوری محصولات غذایی به اشتراک بگذارند. این تبادل می تواند با برگزاری نمایشگاه ها و نشست های تجاری صورت گیرد.
- توسعه صنایع فرآوری: ایجاد و توسعه صنایع فرآوری محصولات غذایی می تواند به افزایش ارزش افزوده و ایجاد شغل در دو کشور کمک کند. این شامل ایجاد واحدهای تولید و فرآوری محصولات نوشیدنی، شیرینی و شوکولات، محصولات پروتئینی حیوانی و گیاهی است.
- سرمایه‌گذاری مشترک: ایران بواسطه دارا بودن تجارب علمی و عملی در سطح بین المللی توانایی تبادل دانش فنی و انتقال تکنولوژی در زمینه صنایع غذایی و همچنین قابلیت احداث کارخانجات فرآوری میوه و تولید انواع نوشیدنی‌ها، شیرینی‌جات و شکلات و کارخانجات تولید مواد پروتئینی گیاهی و حیوانی مانند شیر و فرآورده‌های لبنی در کوبا را دارد. با توجه به اینکه ا اعلام دولت کوبا، سرمایه گذاری در صنایع غذایی، در صدر اولویتها و فرصتهای سرمایه گذاری کوبا است.
- توسعه کشاورزی پایدار: ایران و کوبا می توانند در زمینه توسعه کشاورزی پایدار همکاری کنند. این شامل تبادل تکنولوژی ها و تجهیزات کشاورزی مدرن، آموزش روش های کشاورزی پایدار و حفاظت محصولات غذایی در برابر آفات و بیماری ها است.
- توسعه تجارت الکترونیکی: ایجاد یک سامانه تجارت الکترونیکی بین دو کشور می تواند راهی مؤثر برای تسهیل تجارت محصولات غذایی و صنایع وابسته باشد. این شامل ایجاد پلتفرم های تجارت الکترونیکی و تسهیل ارتباط بین تولیدکنندگان و خریداران است.
- توسعه برندهای مشترک: ایجاد توافقنامه ها و قراردادهای تجاری بین شرکت ها و برندهای محصولات غذایی و صنایع وابسته در دو کشور، می تواند به تبادل تکنولوژی ها و مشترک سازی منابع واحدهای تولیدی کمک کند.
پیشنهادات تکمیلی:
- همکاری در تحقیق و توسعه محصولات غذایی سالم و ارگانیک
- برگزاری نمایشگاه‌ها و همایش‌های تخصصی مشترک در حوزه صنایع غذایی
- ایجاد مناطق آزاد تجاری مشترک جهت تسهیل تبادل کالاهای غذایی
- گسترش گردشگری سلامت و غذا میان دو کشور
با تقویت این حوزه‌های همکاری، زمینه ارتقای سطح امنیت غذایی و بهبود وضعیت اقتصادی دو کشور فراهم می‌شود و با توجه به تنوع محصولات غذایی و صنایع وابسته در دو کشور، توسعه همکاری در این زمینه می تواند به افزایش صادرات و ایجاد اشتغال در صنعت غذایی وابسته کمک کند.